Για τη ζωγραφική της Ξένιας Αραπάκη

Μέσα στην ανήσυχη, αγωνιώδη θα έλεγα πνευματική εποχή που ζούμε όπου οι λογής-λογής καλλιτέχνες αισθάνονται σαν εκλιπόντα όντα μιας άλλης εποχής, όπου οι διάφορες τέχνες και μαζί τους και η ζωγραφική μοιάζουν να μην αρκούνται πια στα όριά τους και επιχειρούν εκστρατείες σε ξένες επικράτειες και όπου οι μικρές και βραχύβιες επαναστάσεις διαδέχονται η μια την άλλη με ρυθμό ταχύτητας γραφομηχανής, η ζωγραφικής της Αραπάκη μας ξεκουράζει με την ήρεμη ενατένιση της πραγματικότητας, την οικεία και αναγνωρίσιμη εικόνα, την ευχάριστη χρωματική παράθεση, την έλλειψη εκζήτησης στα υλικά της μέσα και κάποια αβίαστη χάρη και αφέλεια που κάνει το έργο της μια αυθόρμητη και ειλικρινή ζωγραφική εξομολόγηση …

Βρασίδας Βλαχόπουλος
Ζωγράφος